1. Osoby niebędące obywatelami polskimi zwane dalej „cudzoziemcami” mogą podejmować studia na warunkach określonych w dziale VIII ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Na zasadach rekrutacji obowiązujących obywatela polskiego rekrutowany jest:
b) cudzoziemiec – obywatel państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i członków ich rodzin, mieszkających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
b) cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na pobyt stały, lub rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
c) cudzoziemiec, któremu udzielono zezwolenia na pobyt czasowy w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3 lub 4 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2017 r. poz. 2206 ze zm.)
d) cudzoziemiec, który posiada status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej albo korzysta z ochrony czasowej albo ochrony uzupełniającej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
e) cudzoziemiec, który posiada Kartę Polaka lub osoba, której wydano decyzję w sprawie stwierdzenia polskiego pochodzenia.
3. Przyjęcie na studia cudzoziemców, o których mowa w ust. 2 następuje w drodze rekrutacji i nie wymaga decyzji administracyjnej rektora.
4. Przyjęcie na studia cudzoziemca, który nie spełnia kryteriów określonych w ust. 2 następuje z pominięciem kryteriów rekrutacyjnych w drodze decyzji administracyjnej wydanej przez Rektora.
5. Cudzoziemcy mogą podejmować studia:
a) pierwszego stopnia lub jednolite magisterskie, jeżeli legitymują się polskim świadectwem dojrzałości albo zalegalizowanym lub opatrzonym apostille świadectwem lub innym dokumentem uzyskanym za granicą, uprawniającym do ubiegania się o przyjęcie na studia w uczelniach każdego typu w państwie, w którego systemie działała instytucja wydająca świadectwo, uznanym, zgodnie z przepisami lub na podstawie umów międzynarodowych, za równoważny odpowiedniemu polskiemu świadectwu dojrzałości;
b) drugiego stopnia, jeżeli legitymują się dyplomem ukończenia w Polsce studiów I stopnia albo zalegalizowanym lub opatrzonym apostille dyplomem lub innym dokumentem ukończenia uczelni za granicą, uprawniającym do podjęcia studiów drugiego stopnia w państwie, w którym został wydany, uznanym – zgodnie z przepisami lub na podstawie umowy międzynarodowej – za równorzędny z odpowiednim polskim dyplomem ukończenia studiów I stopnia.
6. Na studia w języku polskim mogą być przyjmowani cudzoziemcy, którzy:
a) ukończą roczny kurs języka polskiego w jednostkach wyznaczonych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, lub
b) ukończą kurs języka polskiego w Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej, lub
c) posiadają certyfikat wydanego przez Państwową Komisję Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego, lub
d) posiadają świadectwo dojrzałości lub dyplom szkoły wyższej, wydany na zakończenie kształcenia w języku polskim w systemie edukacji Rzeczypospolitej Polskiej, lub
e) uzyskają potwierdzenie Akademii, że przygotowanie oraz stopień znajomości języka polskiego pozwalają na podjęcie przez kandydata studiów w tym języku (na podstawie egzaminu, rozmowy kwalifikacyjnej).
W szczególnie uzasadnionych przypadkach uczelnia może uznać inny dokument poświadczający znajomość języka polskiego.
7. Cudzoziemcy mogą podejmować studia, jeżeli:
a) posiadają wizę lub kartę pobytu albo inny dokument uprawniający do pobytu na terytorium Polski,
b) posiadają polisę ubezpieczeniową na wypadek choroby lub następstw nieszczęśliwych wypadków na okres kształcenia w Polsce albo Europejską Kartą Ubezpieczenia Zdrowotnego lub przystąpić do ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia niezwłocznie po rozpoczęciu kształcenia.
